حساب کاربری
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه
ستاره (قرآن)
یکی از عناوین و موضوعاتی که در
آیات قرآن
مطرح شده، ستاره است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای ستاره
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای ستاره
ستاره به هر يك از كرات آسمانى كه در
شب
مىدرخشد، گويند.
[۱]
فرهنگ فارسى، ج ۲، ص ۱۸۳۰، «ستاره».
به ستارهاى كه
طلوع
كرده باشد، «نجم» مىگويند.
[۲]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۷۹۱، «نجم».
نيز به ستارهاى كه (در
آسمان
) پيدا باشد، كوكب گفته مىشود.
[۳]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۹۵، «کب».
در اين عنوان آیاتی معرفی میشوند که در آنها از واژههاى «كوكب» و «نجم» و از سياق بعضى آيات استفاده شده است.
۲ - عناوین مرتبط
ابراهیم و ستاره (قرآن)
،
تزیین با ستاره (قرآن)
،
تسخیر ستاره (قرآن)
،
تشبیه به ستاره (قرآن)
،
خلقت ستاره (قرآن)
،
ستاره از آیات خدا (قرآن)
،
ستاره در رؤیا (قرآن)
،
ستاره در قیامت (قرآن)
،
سجده ستارگان (قرآن)
،
سوگند به ستاره (قرآن)
،
طلوع ستاره (قرآن)
،
غروب ستاره (قرآن)
،
نظر به ستاره (قرآن)
،
نظم ستاره (قرآن)
،
نقش ستاره (قرآن)
،
ستارهپرستی (قرآن)
،
ستاره زحل (قرآن)
،
ستاره زهره (قرآن)
،
ستاره شعرا (قرآن)
.
۳ - پانویس
۱.
↑
فرهنگ فارسى، ج ۲، ص ۱۸۳۰، «ستاره».
۲.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۷۹۱، «نجم».
۳.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۹۵، «کب».
۴ - منبع
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۴۶، برگرفته از مقاله «ستاره».
ردههای این صفحه :
ستارگان
|
موضوعات قرآنی
آخرین نظرات
علی حیدری،
در
دریای مرده
کجا قرارا داره؟
مهرداد هاشمی،
در
شیراز
شیراز واقعا شهر زیبایی است.
علی حیدری،
در
شهید حسن باقری
چقدر مخلص چقدر تیزهوش چقدر جدی... 15:13
منبع:
ویکی فقه
شب
طلوع